فرموده اند: « اولیاء به گرسنگی وخاموشی و بی خوابی وتنهایی، اولیاء شده اند. » سِرّ همه نیکوییها میان آسمان و زمین، گرسنگی است و سرّ همه بدیها سیری است، هر که نفس خود را گرسنه دارد وسوسهها از او منقطع میشود.
فرموده اند: «اقبال و توجه خدا به بنده، از گرسنگی و بیماری و بلا میباشد. » حکیمی را پرسیدند، نفس را به چه طریق مهار کنیم؟ گفت: به گرسنگی و تشنگی.